ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΑΣ

ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΑΣ
ΚΛΙΚ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ-->

Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2012

Ευγένιος Τριβιζάς "Ένα δέντρο μια φορά"


«Ένα χριστουγεννιάτικο βράδυ, στο ζοφερό πεζοδρόµιο µιας πόλης, συναντιούνται ένα παραµεληµένο δέντρο και ένα φτωχό αγόρι. Το δέντρο βλέπει από τα παράθυρα των σπιτιών τα καταστόλιστα δέντρα και ζηλεύει. Ζητά από το αγόρι να το στολίσει. Εκείνο, όµως, ούτε στολίδια έχει ούτε χρήµατα. Πώς είναι δυνατόν να στολίσει ένα µίζερο δέντρο στη µέση ενός παγωµένου πεζοδροµίου; Κι όµως… εκείνη η νύχτα είναι µια νύχτα ονείρων, µια νύχτα µαγική…»

Πηγή:http://blogs.sch.gr/geapostoli/

Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2012

Οι 10 τακτικές που δεν βοηθούν το παιδί με Δυσλεξία.


Όταν έχουμε ένα παιδί με Δυσλεξία/μαθησιακές δυσκολίες στην οικογένεια μας, στη σχολική μας τάξη, στο φιλικό μας περιβάλλον είναι απαραίτητο να ενημερωθούμε για να έχουμε τη σωστή αντιμετώπιση απέναντι του. Είναι σημαντικό να μην επαναλαμβάνουμε τακτικές και μεθόδους που δεν αποδίδουν και αντιθέτως συνεχίζουν το φαύλο κύκλο των δυσκολιών και της χαμηλής απόδοσης του παιδιού.
Θα αναφερθούν οι 10 βασικές τακτικές που δεν βοηθούν το παιδί με Δυσλεξία/μαθησιακές δυσκολίες να μάθει, να επεξεργαστεί, να αποδώσει.
  • Να το βάζουμε να επαναλαμβάνει τους κανόνες γραμματικής για να τους μάθει και να τους εφαρμόσει. Είναι πολύ πιθανό να γνωρίζει ήδη το κανόνα ορθογραφίας αλλά να μην τον εφαρμόζει ποτέ. Θα πρέπει να αναζητηθεί άλλος τρόπος αυτοματοποίησης της ορθογραφίας.

  • Να το βάζουμε να γράφει πολλές φορές τις λέξεις που κάνει λάθος στην ορθογραφία για να τις "μάθει". Το παιδί με Δυσλεξία δυσκολεύεται να εγκαταστήσει ένα ικανό οπτικό λεξικό και να ανακαλεί τις λέξεις όταν χρειάζεται. Για αυτό μοιάζει κάθε φορά σαν να τις βλέπει "για πρώτη φορά". Η εικονογραφική μέθοδος μπορεί να βοηθήσει σημαντικά.

  • Να του ζητάμε να διαβάσει και να μας πει το μάθημα απ' έξω. Το δυσλεκτικό παιδί μαθαίνει καλύτερα με ερωτήσεις, εικόνες, σχεδιαγράμματα και χάρτη.

  • Να του αλλάζουμε τις ρουτίνες του. Η θέση των πραγμάτων του και οι ώρες που διαβάζει και ξεκουράζεται είναι σημαντικό να παραμένουν σταθερά αφού είναι πιο εύκολο έτσι να οργανώσει τη σκέψη του.

  • Να μην έχει βασικά πράγματα στο δωμάτιο του που θα τον βοηθούν να διαβάσει και να συγκεντρώνεται.

  • Να του ζητάμε να διαβάσει πολλές ώρες χωρίς διακοπή ή διαλείμματα γιατί "δεν προλαβαίνει". Το παιδί με μαθησιακές δυσκολίες έχει άλλους ρυθμούς συγκέντρωσης που επηρεάζουν το βαθμό απόδοσης και παραγωγικότητας. Πρέπει να γίνει σεβαστό ότι τα πολλά μικρά διαλείμματα είναι απαραίτητα.

  • Να εφαρμόζονται οι κλασικοί διδακτικοί τρόποι. Χρειάζεται μια πολυαισθητηριακή και βιωματική προσέγγιση στην εκπαίδευση των παιδιών με Δυσλεξία/μαθησιακές δυσκολίες.

  • Να χρησιμοποιεί τα ίδια μονότονα μέσα γραφής. Η εναλλαγή χρωμάτων, μέσων (μολύβι, στυλό, μαρκαδοράκια χρωματιστά κα.) και εμπειριών γραφής (σε μαυροπίνακα, σε γυαλόχαρτο, σε άμμο κα.) λειτουργούν πολύ πιο αποτελεσματικά για τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες που η διέγερση των αισθήσεων αποτελεί κύριο δρόμο μάθησης.

  • Να μην χρησιμοποιεί την τεχνολογία. Η τεχνολογία μπορεί να δώσει πολλές διεξόδους μάθησης συνδυάζοντας ήχο, κίνηση, εικόνα. Το παιδί πρέπει να ενθαρρυνθεί να χρησιμοποιεί τη τεχνολογία αφού μπορεί να καλύψει πολλά κενά που η κλασσική διδασκαλία αδυνατεί.

  • Όταν βρίσκεται σε διαδικασία παρέμβασης να αξιολογείται σε σχέση με τους άλλους και όχι με τον προηγούμενο εαυτό του. Στο παιδί με Δυσλεξία η πρόοδος του πρέπει να αναφέρεται σε σχέση με την προηγούμενη απόδοση του.


Όλα αυτά χρειάζεται να λαμβάνουν υπόψην όλα τα καθοριστικά πλαίσια της ζωής του παιδιού πχ. το σχολείο, η διδασκαλία ξένης γλώσσας, η προπόνηση ώστε να εφαρμόζουν κανόνες προσαρμογής της μαθησιακής διαδικασίας για να μπορεί να συμμετέχει σε ίσους όρους με τα άλλα παιδιά.


Άσπα Μητρακάκη
Ειδική Παιδαγωγός - Κοινωνική Ανθρωπολόγος
ειδικευμένη στην αντιμετώπιση μαθησιακών δυσκολίων/δυσλεξίας
email: amitrakaki@gmail.com
fb & twitter

Πηγή: http://dyslexiaathome.blogspot.gr

Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2012

                Ο δάσκαλος είναι λειτούργημα όχι επάγγελμα


Στο Νέο Δελχί, κάτω από μια γέφυρα του Μετρό, συντελείται καθημερινά ένα μικρό θαύμα. Γύρω στα 70 παιδιά από τις γειτονικές παραγκουπόλεις παρακολουθούν μαθήματα στο υπαίθριο σχολείο που έχει στήσει εκεί ο 40χρονος Rajesh Kumar Sharma.
Τα παιδιά της περιοχής, δεν πήγαιναν σχολείο, γιατί οι οικογένειές τους δεν το άντεχαν οικονομικά. Ο Sharma σκέφτηκε λοιπόν να δημιουργήσει ένα δωρεάν σχολείο.

Έβαψε δύο τοίχους μαύρους για να τους χρησιμοποιήσει σαν πίνακα της τάξης και άρχισε να διδάσκει κάτω από μια γέφυρα. Παράλληλα, προσπάθησε να πείσει τους εργάτες και τους αγρότες της περιοχής, να επιτρέψουν στα παιδιά τους να παρακολουθήσουν τα μαθήματα, αντί να δουλεύουν για να συμπληρώσουν το οικογενειακό εισόδημα.

 Σύντομα, άρχισαν να καταφθάνουν στο «υπαίθριο σχολείο» παιδιά που υπό άλλες συνθήκες θα δούλευαν από εδώ και από κει, χωρίς να έχουν την παραμικρή τύχη να ξεφύγουν από την προδιαγεγραμμένη μοίρα της φτώχειας. Στο σχολείο τα μαθήματα ξεκινάνε από τα βασικά. Στόχος είναι να προετοιμαστούν τα παιδιά, για να συνεχίσουν σε κάποιο δημόσιο σχολείο. Όταν ξεκίνησε πέρσι το εγχείρημα, είχε 140 μαθητές.

 Τώρα, τουλάχιστον τους μισούς από αυτούς, όπως λέει ο ίδιος, κατάφερε να τους βάλει σε κανονικά σχολεία. Για να καταφέρει να κρατήσει το «σχολείο» του σε λειτουργία, ο Sharma, αφήνει για δυο ώρες την δουλειά του σε ένα εμπορικό κατάστημα στο Shakarpur, όπου τον αναπληρώνει ο αδερφός του και πάει να διδάξει.


πηγή:  perierga.gr